Concreet aan de slag met oplossingen G50

Het idee was simpel. Zet een aantal experts, afkomstig uit verschillende hoeken van de samenleving en met uiteenlopende kennisgebieden, bij elkaar en laat ze in één middag hun droombeeld vertalen naar een concreet, uitvoerbaar idee. Dat móet toch wel iets opleveren waar we verder mee kunnen?

Zo gebeurde het dat onder anderen Marjan Hammersma (secretaris-generaal ministerie OCW), Thijs Bol (socioloog), Marinka Kuijpers (hoogleraar leeromgeving en leerloopbanen), Marjolein Moorman (wethouder Amsterdam), Barbara Baarsma (econoom Rabobank), Alida Oppers (inspecteur-generaal van het Onderwijs), Steven van Eijck (kroonlid Sociaal-Economische Raad), Hans Spekman (directeur Jeugdeducatiefonds) en Sarah Sylbing en Ester Gould (makers documentaire Klassen) op 28 juni aanschoven in een Haags hotel voor een middagje probleemoplossen.

“Ik vond het spannend”, zegt Hannah Wiegerinck, directeur Extern voor JINC en één van de gespreksleiders. “Niet alleen omdat ik zo’n rol niet gewend ben, maar ook omdat ik heel benieuwd was of de goede vibe zou ontstaan. We hoopten dat mensen los zouden komen van hun eigen opvattingen, dat er echt synergie zou ontstaan. Gelukkig gebeurde dat.”

In Hannah’s groep ontstond het idee om school uit te bouwen tot een bredere plek dan het nu is. “We bouwden voort op een voorstel van Arno Peters, voorzitter van het College van Bestuur bij de Stichting VO Haaglanden. Hij zou heel graag docenten vrijspelen om leerlingen op scholen in wijken met achterstand een bredere begeleiding te bieden. Bijvoorbeeld op gebied van huiswerkbegeleiding en kennis van de arbeidsmarkt, maar ook als het gaat om sport, cultuur en gezonde voeding.”

Natuurlijk is het onmogelijk om zo’n idee in een middag tot in de details uit te werken, om over het  rondmaken van de financiering nog te zwijgen. “De grote uitdaging begint nu”, zegt Hannah. “We gaan samen met een groepje jongeren kiezen met welk idee we aan de haal gaan, en we zullen alles op alles zetten om dat in de praktijk te brengen. Dat is zeer ambitieus, dat realiseer ik me. Maar ik weet óók dat JINC hier goed in is. We zijn ervaren in het proces van ideeën uitwerken, klein maken, uitvoeren, testen en opschalen. Dus ik heb er vertrouwen in.”

Hans Spekman, voormalig partijvoorzitter van de PvdA en tegenwoordig directeur van het Jeugdeducatiefonds, deelt die positieve insteek. “Ik vond het prettig dat de deelnemers zo verschillend waren. Niet alleen wat hun vakgebied betreft, maar ook qua achtergrond en opleiding. Dat is niet altijd zo, kan ik je vertellen. Terwijl die diversiteit wel nodig is. Want daardoor kun je deskundigheid en ervaring stapelen, wat de kans vergroot dat je met oplossingen komt die echt werken.”

Uiteindelijk hoopt Hans dat er uit de middag een oplossing is gerold die impactvol en uitvoerbaar is. “Ik ben na dit soort bijeenkomsten bijna altijd wel optimistisch, moet ik zeggen. Als we willen, kunnen we echt iets doen. Ik zie dat ook wel een beetje als onze opdracht. Want ieder kind groeit op met dromen en verwachtingen, kinderen zijn van nature gretig. Het is aan ons om te zorgen voor een maatschappij waarin die gretigheid niet knapt, waar ieder kind zich kan ontplooien.”

Voor JINC-projectassistente en studente bestuurskunde Mayra Pereira Furtado dos Reis had de G50 een persoonlijke lading: zij verzorgde de opening, waarbij ze vertelde over de hobbels die ze moest nemen op weg naar de universiteit. “Ik wil geen ‘token’ zijn”, zegt ze. “Geen boegbeeld, geen zielig voorbeeld. Maar ik denk wel dat ik met mijn verhaal duidelijk kan maken hoe kansenongelijkheid werkt. Het raakt duizenden kinderen in hun ontwikkeling. Voeg onderadvisering, gebrek aan een netwerk en ouders die niet thuis zijn in het Nederlandse onderwijssysteem bij elkaar, en je kunt zomaar onderuit gaan. Gelukkig waren er in mijn leven genoeg factoren waardoor ik overeind bleef. Maar voor heel veel anderen loopt het minder goed af.”

Na de opening dacht Mayra met de overige experts mee over een oplossing. “Dat maakte het tot een spannende, maar ook een leuke en inspirerende dag. Het is heel fijn als mensen vanuit hun eigen perspectief en expertise iets bijdragen, en daarna eensgezind tot een conclusie komen. We hebben een mooi plan bedacht. En als ik luisterde naar de andere groepjes, geldt dat ook voor hen. Ik weet zeker dat we samen voor verandering kunnen zorgen.”