In de rubriek ‘Vrijwilligers in het zonnetje’ maken we deze week kennis met Paul Groen (Manager Ambulancedienst bij GGD Flevoland). Paul is één van onze ruim 4.500 vrijwilligers. Vol enthousiasme en passie zet hij zich in voor de projecten van JINC! Ieder jaar ontvangt hij zo’n 12 keer leerlingen voor een Bliksemstage en staat hij regelmatig voor de klas om hen de fijne kneepjes van het solliciteren te leren tijdens een Sollicitatietraining. Wat is zijn mooiste JINC-verhaal? En waarom vindt hij het belangrijk om zich als vrijwilliger in te zetten? Wij vroegen het hem!
Wat wilde je worden toen je vroeger klein was?
Heel voorspelbaar en net als heel veel jongens van mijn leeftijd toen, namelijk… brandweerman!
Waarom is GGD Flevoland partner van JINC?
GGD als partner, is besloten op basis van sociale betrokkenheid. Vanuit onze positie binnen de gemeenten zien wij veel goede en minder goede dingen. Bij minder goede dingen beginnen onze handen te jeuken om een helpende hand te bieden. Dat kan maar gedeeltelijk. Echter als we alle handen samenvoegen kunnen wij door steun te geven aan JINC de jongeren weer verder helpen.
Waarom zet je je als vrijwilliger in voor JINC?
De jongeren zijn onze toekomst en dus ook de mijne. Ook ik wil graag een steuntje als ik dat nodig heb, op een vriendelijke manier geholpen worden in een winkel of een advies dat mij verder brengt. Ik heb zelf twee jonge kinderen en kan redelijk volgen welke vragen zij hebben over hun toekomst. Ik kan hen daar een beetje bij helpen. Er zijn veel kinderen die deze mogelijkheid vanuit huis niet hebben en dan is het fijn dat anderen daarbij kunnen helpen.
Welke gebeurtenis in je (werkende) leven is belangrijk voor je geweest?
Het belangrijkste in mijn werkende leven was het besef, op 19-jarige leeftijd, dat ik het gevoel had dat ik de juiste keuze had gemaakt door de opleiding tot verpleegkundige te volgen. Nooit spijt van gehad. Geen seconde!
Wat is jouw mooiste JINC-verhaal?
Een ervaring met een jongen die een sollicitatietraining had gekregen staat mij bij als mooiste verhaal. Hij had geen zin in de training, had een matige brief geschreven en niet verwacht dat we ons zouden verdiepen in zijn verhaal. Pech voor hem; door hem te confronteren met zijn eigen teksten en likes op Facebook moest hij flink slikken. Dat was voor hem op dat moment niet leuk, pijnlijk zelfs. Maar twee dagen later kreeg ik een e-mailbericht van deze jongen met een bedankje, want het had hem tot nadenken gezet. En met de opgedane ervaring tijdens de training kon hij een succesvol selectiegesprek tegemoet gaan.
Wat vind je het meest bijzonder aan je werk?
Het meest bijzonder vind ik de momenten waarop ik mijn collega’s spreek nadat zij terugkomen op de ambulancepost. Zij maken mooie dingen mee, maar ook hele vervelende dingen. Ik kan hen steun bieden om de vervelende ervaring een beetje te reduceren en de mooie ervaring te delen.
Wat is de beste les die je ooit hebt geleerd?
Dat alle kinderen allemaal hetzelfde doel hebben in het leven als ik, namelijk gelukkig worden en dat blijven! Dat is hen niet altijd aan te zien en ze kunnen doen alsof het ze niets interesseert, maar achter dat masker zit vaak een prachtig open gezicht!
Wat is het beste advies dat je een leerling hebt meegegeven?
Een betere dan ‘alles mag je worden behalve ongelukkig!’ is er mijn inziens niet. De oneliner is niet van mij maar is mij wel op het lijf geschreven.
Wat leer jij van de leerlingen?
Wat ik iedere keer weer leer (ik ben een beetje hardleers en eigenwijs) is dat ik me meer in hun wereld moet en wil verdiepen, want andersom doen zij dat ook.
Raad je het anderen aan om deel te nemen als vrijwilliger aan JINC? En waarom?
Overal waar ik kom probeer ik mensen warm te maken voor de activiteiten van JINC, omdat ik weet dat we heel veel van elkaar kunnen leren. Ondanks dat we voor al onze vragen het internet kunnen raadplegen, is het sociale contact waarbij mensen elkaar werkelijk kunnen zien en voelen veel belangrijker. Het geeft ‘kleur’ aan de tekst die je ontvangt.
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
In mijn vrije tijd houd ik me bezig met het opvoeden van mijn 2 kinderen (11 en 13), de voetbal vereniging waar ze beiden op zitten, de relatie gezond houden met mijn vrouw, werken voor stichting Help Haiti waar ik voorzitter van ben en natuurlijk de honden die we hebben. Daarnaast vind ik het heel leuk om te klussen en meubels te maken.
Wat is jouw toekomstdroom?
En terwijl ik bezig ben met de activiteiten in mijn vrije tijd droom ik lekker weg. Natuurlijk droom ik van een vreedzame wereld zonder honger, oorlog en terreur. Dat alle kinderen die nu met hun opleiding bezig zijn of keuzes moeten maken, net zo veel plezier hebben als dat ik had en heb in het leven! En in het klein droom ik dat er ooit een succesvol verhaaltjesboek op mijn naam staat.