“Die eerste periode was best apart”, zegt projectmedewerker Brenda, als ze met haar mede-oprichtster Bianca Akkerman terug kijkt op vijf jaar JINC Leeuwarden.
We wilden dat eerste jaar 800 leerlingen bereiken. Dat is gelukt, maar vraag niet hoe. We gingen van de kelder naar de zolder en weer terug.
“Met chocoladeletters onder de arm struinde ik het bedrijventerrein van Leeuwarden af, op zoek naar mensen die een Bliksemstage wilden organiseren. Ons kantoor bestond uit een klaptafel in een oud fabrieksgebouw, waar kleine ondernemingen konden starten. De elektrische kachel stond op zijn hoogst, omdat anders je tenen eraf vroren.”
Avontuur
In januari voegde vestigingsmanager Bianca zich bij Brenda. “Ik was al twee jaar bezig geweest om JINC Leeuwarden tot leven te wekken”, vertelt ze. “Het viel niet mee om de financiering rond te krijgen, maar dankzij steun van het Ministerie van Sociale Zaken en City Deal Leeuwarden lukte het. Eind december 2016 nam ik afscheid van mijn vaste baan bij een uitzendbureau en stortte ik me met Brenda in het avontuur.”
Want een avontuur was het. Bianca: “We moesten zoveel uitvinden, leren samenwerken met zoveel verschillende partijen. De overheid, scholen, bedrijven in allerlei sectoren, het was echt een ding om dat bij elkaar te krijgen. We wilden dat eerste jaar 800 leerlingen bereiken. Dat is gelukt, maar vraag niet hoe. We gingen van de kelder naar de zolder en weer terug.”
Brenda vult aan: “Er ging best vaak iets mis. De ene keer waaiden er leerlingen van de fiets die op weg waren naar een Bliksemstage, de andere keer ontstond er een situatie omdat verschillende culturen bij scholen en bedrijven toch een beetje kunnen botsen. Dat moesten wij dan gladstrijken. En ondertussen stonden we ons nieuwe kantoor te verven of probeerden we op een festival de wethouder te strikken voor onze zaak.”
Daarbij werden ze met argusogen bekeken door het hoofdkantoor, zegt Bianca lachend. “Eerdere vestigingen waren opgericht door mensen die allang voor JINC werkten. Achter de afsluitdijk zaten ze dus met samengeknepen billen af te wachten hoe wij vreemde eenden het zouden doen. Ja, daar kwamen ze eerlijk voor uit, haha.”
Warm bad
“Verder was het een warm bad, hoor,” zegt Brenda. “Tijdens het eerste kerstuitje werden we met open armen ontvangen. De sfeer was heel open. En laat op die avond zag ik onze directeur Daniël Roos voor de eerste keer losgaan met karaoke. Daar was ik in mijn eerdere baan bij de overheid niet aan gewend!”
Bianca, lachend: “Het bad was mij eerst wat té warm, ik moest eraan wennen. Maar ik ben om. En niet zo’n beetje. Na vijf jaar JINC is mijn bloed niet meer rood, maar oranje.”
En nu, op naar de volgende vijf jaar?
Bianca: “Ja!”
Brenda: “Je weet natuurlijk nooit wat er gebeurt, maar ik heb wel die intentie.”
Bianca: “We zijn nu actief in Leeuwarden en Drachten, maar daarnaast is er nog een hele provincie om naar uit te breiden.”
Brenda: “Binnenkort ligt Bianca in haar oranje slaapzaak in Dokkum voor deur van het gemeentehuis, let maar op!”
Woon of werk jij in Friesland en wil je je daar met je bedrijf inzetten voor gelijke kansen voor kinderen? Kijk dan hier wat je kunt doen! Uiteraard kunnen we ook in andere regio’s goed je steun gebruiken.