“Ik vond het vanzelfsprekend om met JINC in zee te gaan. Als je een goedlopend bedrijf runt, kun je best iets van je expertise doorgeven zonder er iets voor terug te willen. Medewerkers mogen bij ons twee betaalde dagen besteden aan vrijwilligerswerk, als ze bereid zijn er twee eigen dagen tegenover te stellen. Dat is een goede deal, vind ik.
Mijn beeld van vmbo’ers is grondig bijgesteld. Ten gunste, uiteraard.
Zelf voer ik sinds twee jaar coachingsgesprekken met vmbo’ers. Dat vind ik best lastig, moet ik bekennen. Veel leerlingen hebben toekomstplannen die in mijn ogen onrealistisch zijn. Ze willen bijvoorbeeld zangeres worden, advocaat of dierenarts. Maar dan moeten ze eerst een heel lange weg naar de universiteit afleggen, of tot de ‘lucky few’ behoren die het kan redden met een creatief talent.
Ik wil hun dromen niet kapot redeneren, want wie ben ik om te bepalen of iemand het in zich heeft? Wel probeer ik een plan B. aan te reiken. Plus een plan C., gewoon voor de zekerheid.
Of ik zelf iets van de gesprekken heb geleerd? Nou en of. Mijn beeld van vmbo’ers is grondig bijgesteld. Ten gunste, uiteraard. Kijk, ik ben geen onbevooroordeeld mens. Ik lees ook wel eens een krant, en ken het imago van vmbo’ers uit wijken met veel armoede. Maar die leerlingen zijn veel wijzer dan je denkt. Qua levensbeeld, bedoel ik.
Een van mijn leerlingen zei laatst: ‘Weet je wat het is? We moeten ons gedragen als volwassenen maar worden behandeld als kinderen.’ Dat is een slimme observatie, en ik denk dat hij gelijk heeft. Door hem zal ik die fout nooit maken.”
Lees hier wat jij kan doen om ook jongeren te laten groeien.
